Week van de Werkstress 16-20 november: waarom ik daar als ‘ervaringsdeskundige’ aan mee doe
Een week lang aandacht voor werkstress en burn-out, waar steeds meer jongeren mee kampen. Met activiteiten in bedrijven en instellingen, elke dag een thema.
Begin dit jaar schreef ik een column over mijn leven na twee burn-outs bij de longread Wij eisen geluk die ik samen met Hella Hueck maakte voor RTLNieuws en RTLZ. Nooit eerder kreeg ik zoveel reacties op iets wat ik schreef. Mensen spraken me aan of mailden me dat ze blij zijn dat ik over mijn ervaringen heb geschreven. Sommigen vertelden dat ze dankzij mijn column (weer) begonnen waren met hardlopen, wat mij onder andere helpt stress te verminderen. En er zijn ook reacties van lezers die het gevoel hebben dat ze het allemaal niet meer aan kunnen op hun werk, maar daar niet over kunnen of durven te praten met collega’s of hun leidinggevenden.
Op burn-out en psychische problemen rust nog steeds een taboe, schrijft Bram Bakker in zijn nieuwe boek Geluk uit een potje, dat ik net met veel plezier – en gevoel van herkenning – gelezen heb. Dat is een probleem, zegt deze psychiater, want als je de kans op herstel wil vergroten is medicatie meestal niet voldoende: “Er zijn ook gesprekken nodig en er moet worden nagedacht over je manier van leven. Dat lukt niet als er niet over gesproken wordt met de mensen in je omgeving. Het stigma op psychische klachten draagt er derhalve aan bij dat de uitkomsten van behandeling minder goed zijn dan zou kunnen. En naar mijn stellige overtuiging – goed wetenschappelijk onderzoek hierover heb ik nog nooit gezien – draagt het bij aan de slikcultuur.”
Toen ik rond de zomer gebeld werd met de vraag of ik mee zou willen werken aan de Week van de Werkstress in november, had ik maar weinig aarzelingen. Ik heb twee keer flink in de shit gezeten en ben er weer uitgekomen, en dat is niks bijzonders. Iedereen heeft zijn eigen ellende en verdriet. Natuurlijk moet de oorzaak van stress weggenomen worden, en moet veel aandacht uitgaan naar hoe het werk georganiseerd is en wat van mensen op het werk verlangd wordt. Maar als mijn ervaringen ook maar een paar andere mensen kunnen helpen om hun stress of dreigende burn-out bespreekbaar of hanteerbaar te maken, al is het maar door te gaan hardlopen, dan is dat meegenomen. Daarom doe ik graag als ervaringsdeskundige mee aan de Week van de Werkstress.
[update 16-11-2015] De Week van de Werkstress is vandaag begonnen, en hier staat nu een kort filmpje met mij online.
[update 17-11-2015] Voor de Week van de Werkstress schreven zeven wetenschappers een essay, die in een boekje zijn verschenen. Je vindt dat boekje hier, en mijn bijdrage hier.
